Tag archieven: Noordwaard

Een avondje bomen over de delta

Volgende maand bestaat de Biesbosch op de kop af 600 jaar. De Sint-Elisabethsvloed veranderde de toenmalige Groote Waard geleidelijk in een grote binnenzee. Op 18 november aanstaande praten Wim van wijk en ik in The Movies in Dordrecht over de delta. Niet over toen, maar over de huidige delta, waarin de ontwikkelingen in het Haringvliet en de Biesbosch centraal staan.

In de Voordelta is nog veel dynamiek. (foto; Jacques van der Neut)

Volop dynamiek
De afgelopen decennia is er veel werk verzet om dit natuurgebied te ontwikkelen tot een van de rijkste van Europa. In de Voordelta en de Kwade Hoek is nog volop dynamiek; eb en vloed hebben er vrij spel. Bij eb vallen er uitgestrekte zandplaten droog, waar de gewone- en de grijze zeehonden dankbaar gebruik van maken om te rusten. Bij vloed verdwijnen de platen weer onder water. Over de Haringvlietsluizen is al heel veel gezegd en geschreven. Dat hebben we maar liefst zo’n 30 jaar gedaan… Sinds januari 2019 staat de betonnen waterkering soms een beetje open, in de wandelgangen ook wel bekend als ‘de kier’. Het zet nog niet veel zoden aan de dijk, maar het is in elk geval een begin. Verder is er in de delta veel veranderd. De Beninger- en de Korendijkse Slikken zijn uitgebreid en aanmerkelijk vernat. Het riviereneiland Tiengemeten veranderde eveneens van boerenland naar waterland. Uitgestrekte akkers veranderden in een gegraven geulenstelsel met ondiepe oeverzones. Onder de rook van de petrochemische industrie bij Shell Moerdijk ontwikkelde zich de Sassenplaat; de inmiddels ruig begroeide plaat in het Hollands Diep biedt onderdak aan broedende kleine zilverreigers, blauwe reigers, lepelaars, aalscholvers en een paar duizend broedende kleine mantelmeeuwen.

Een uitdijende, waterrijke Biesbosch
In en rondom de Biesbosch ging ook menige landbouwpolder op de schop. Een ontwikkeling die al gaande is sinds de jaren 90 van de vorige eeuw. Na de hoge waterstanden van 1993 en 1995 stond kleiwinning centraal en rond de eeuwwisseling kondigde Rijkswaterstaat het beleid Ruimte voor de Rivier aan. In Polder de Biesbosch werd o.a. de Noorderdiepzone aangelegd, een lustoord voor watervogels zoals

Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is Vijfambachten_0001.jpg
De tot ‘leven’ gewekte polder De Vijf Ambachten. (foto; Jacques van der Neut)

zomertaling, slobeend, pijlstaart en geoorde fuut. Het ondiepe water trekt ook steltkluten aan; steltlopers op hoge poten en pioniers in hart en nieren. Natuurlijk komen de veranderingen in de Noordwaard en de rietpolders ook aan de orde. Uiteraard gaan we ook in op het wel en wee van de visarend en zeearend. Biesbosch en Haringvliet natuur van wereldklasse 18 november 2021 The Movies in Dordrecht. Aanvang: 19.30u. Voor toegangskaarten klik je hier


Weer bever doodgereden op de Bandijk…

Sinds de oplevering van de Noordwaard stijgt het aantal verkeersslachtoffers. Ook bevers zijn de klos. (foto: Jacques van de Neut)

Sinds de oplevering van de werkzaamheden in de Noordwaard bij Werkendam, worden er met enige regelmaat op de Bandijk reeën, vossen en hazen doodgereden. “Gisteren werd ter hoogte van de Muggenwaard, de achtste bever doodgereden” stelt Thomas van der Es, boswachter bij Staatsbosbeheer in de Biesbosch.

Gegraven geulen
De toename van het aantal doodgereden dieren op de Bandijk, wordt mede veroorzaakt door de enorme verandering die dit voormalige landbouwgebied heeft ondergaan. In de tijd dat het gebied bestond uit landbouwpolders deed dit fenomeen zich amper voor. “We hebben nu echter te maken met een totaal nieuwe situatie, waarbij gegraven geulen pal tegen de Bandijk eindigen. Eigenlijk doorsnijdt de Bandijk momenteel twee kletsnatte leefgebieden, waarbij bevers het nieuw ontstane gebied verkennen. Tijdens hun omzwervingen steken zij de Bandijk over, met alle gevolgen van dien.” Locaties die gevaar opleveren voor overstekende (zoog)dieren  zijn de Muggenwaard, de Keizersguldenwaard en de Binnen-Jager. Het gaat trouwens niet alleen om bevers. Ook reeën fungeren als verkeersslachtoffer. Vooral in perioden met hoog water worden de ranke zoogdieren uit de voorheen droge landbouwgebieden verdreven en bekopen hun vlucht dan ook soms met de dood. In de morgen- en avondspits is het bij de pont dringen geblazen. “Bovendien heeft de Bandijk zich bij opstoppingen of files op de A27 ontwikkeld tot een sluiproute, waarbij voor het halen van de pont naar de Kop van ’t Land in Dordrecht, extra gas wordt gegeven.” De Biesbosch ligt thans als een grote natuurkern in een versnipperd landschap. Diverse organisaties zetten zich in voor de terugkeer van de otter. Er bestaat een reële kans dat otters zich spontaan in het gebied zullen vestigen. “Als de verkeerssituatie zo blijft op de Bandijk, dan voorspel ik een sombere toekomst voor dit dier in onze regio.”

Reeën in de omgeving van de Muggenwaard. (foto: Jacques van der Neut)

Verkeersdrempels
Wat voor maatregelen zouden er getroffen kunnen worden? “Allereerst dient zoiets natuurlijk vergezeld te gaan van de nodige voorlichting om de mensen te wijzen op het speciale karakter van het gebied, waar zij rijden. Je zou ook kunnen denken aan aanpassing van de snelheden of, beter nog, het aanbrengen van snelheidsremmende maatregelen. In de wandelgangen ook wel bekend als verkeersdrempels” besluit Van der Es. Het harde rijden op de Bandijk komt niet uit de lucht vallen. Het is al jaren een bekend gegeven. Naar aanleiding van de recente berichtgeving over de verkeersslachtoffers heeft de fractie van de ChristenUnie vragen gesteld aan het College van B&W gemeente Werkendam, over mogelijke oplossingen voor dit vraagstuk.