Werkendam – De hevige regenval van de afgelopen week heeft de Noordwaard veranderd in een groot, aaneengesloten wetland.
Het voormalige poldergebied bij Werkendam is in het kader van Ruimte voor de Rivier geschikt gemaakt voor de doorvoer van rivierwater. Volgende maand dienen de aannemers deze megaklus op te leveren.
Plas-dras
Wie over de Bandijk naar Werkendam rijdt ziet diverse, op terpen gebouwde nieuwbouwhuizen. Bij de nieuwe bruggen in de Bandijk, liggen uitgestrekte watervlakten. Boven een veel kleinere poel vliegen tientallen kokmeeuwen, die zich beurtelings omlaag laten vallen. Door het wassende water moeten de muizen omhoog en de gretige meeuwen maken daar dankbaar gebruik van. De een zijn dood is nu eenmaal de ander zijn brood. Tijdens een autorit door het kletsnatte gebied zien we dat beeld op meerdere locaties. En er vliegen uiteraard niet alleen maar kokmeeuwen, maar ook veel buizerden, torenvalken en bruine kiekendieven. In plas-dras staande terreingedeelten staan meerdere grote zilverreigers in gespannen, voorover gebogen (jacht)houding. Af en toe slaan ze razendsnel toe. In vochtige weilanden staan honderden kieviten dicht op elkaar gepakt. Vanaf de nieuwe gemalen heb je een prachtig overzicht. Waar ooit de weg langs polder Maltha lag, weerkaatsen natte terreingedeelten in het zonlicht. Wat een enorme metamorfose.
Graverij
Door al de ingrepen is de aanblik van het eens zo strakke bouwland totaal gewijzigd. Slootjes die gewoonlijk nauwelijks water voerden, zijn nu brede vaarten geworden. Tijdens zulke natte omstandigheden kunnen we de bijzonder grootschalige graverij in de afgelopen jaren in de Noordwaard , beschouwen als een enorme, natuurlijke impuls. Met al de ingrepen die in de buitengebieden hebben plaatsgevonden (kleiwinning, natuurontwikkeling) ontstaat er zo toch een gebied van internationaal allure! Rijdend over het Gat van Lijnoorden zie je op een gegeven ogenblik links het trafostation met een hoge ringdijk. De weg langs Maltha gaat inééns een flink stuk omlaag. Je realiseert je dan pas dat er qua waterstandsverhoging niet veel nodig is om het geasfalteerde wegdek onder water te laten verdwijnen. Het geheel doet me denken aan de Farne Islands in Oost-Engeland, waarbij het eiland Holy Island alleen bereikbaar is tijdens laag water…
