Medewerkers van het Zeeuws Landschap hebben in de afgelopen dagen een verzwakte zeearend gevonden op de Slikken van de Heen bij Steenbergen. Zeer waarschijnlijk is er sprake van vergiftiging. “De uitgekotste kropinhoud lag naast de vogel” zegt Pepijn Calle van het Zeeuws Landschap. “Als de onderzoekersresultaten daarvan bekend zijn, weten we meer.”
Biesbosch
Na de vondst werd de jonge zeearend naar het Vogelrevalidatiecentrum in Zundert gebracht. “De zeearend maakt het nu goed. We hebben de vogel doorgespoeld en hij is bijzonder alert” stelt Annie Tillieu. “Aangezien we de vogel vonden met verkrampte klauwen en schuim op de bek, hebben we het sterke vermoeden dat we hier te maken hebben met vergiftiging. De kropinhoud wordt momenteel onderzocht. Zoiets vergt wel enige tijd. De zeearend is op dit moment monter, maar heeft nog niet zelf gegeten. Als de vogel is opgeknapt laten we hem weer los in de omgeving van de Slikken van de Heen.” Aangezien de zeearend voorzien was van ringen is de herkomst te achterhalen. De zeearend maakte deel uit van een legsel dat op 8 mei 2014 in De Biesbosch werd geringd. Het draaide om een wijfje dat voorzien werd van een zwarte kleurring met de inscriptie AV00, het andere jong (een mannetje) werd eveneens voorzien van een zwart merkteken met de inscriptie AV01. De zeearend nestelt sinds 2012 in de Brabantse Biesbosch. Er werd toen 1 jong geboren. In 2013 (2), 2014 (2) en in 2015 3 jongen. In 2014 broedde nog een koppel in de Dordtse Biesbosch (2 jongen). Het nest bracht vorig jaar 1 jong voort.
Diepgewortelde haat
Het vinden van vergiftigde vogels, om de een of andere manier vind ik dat met zeearenden nog erger, is iedere keer weer een treurig dieptepunt. Natuurliefhebbers waren in hun nopjes met de terugkeer van de zeearend als broedvogel in ons land. Niet iedereen is echter gecharmeerd van roofvogels en roofdieren. Het uitleggen van vergiftigd aas is nog steeds in zwang. Helaas. De daders liggen zoals gewoonlijk op het kerkhof en zijn niet of nauwelijks te traceren. Zo’n voorval wijst indirect naar jachtopzichters, jagers, kippenboeren, duivenmelkers etc. Zij zien predatoren immers als bedreiging voor hun sport of liefhebberij. Er is tenslotte altijd wel weer iets te mekkeren over vos, das, slechtvalk, havik of zeearend. Hopelijk knapt de onfortuinlijke zeearend in Zundert op en kan hij zo snel mogelijk weer worden losgelaten.
Kort daarop betreden we de huiskamer en zien we door de ramen de vogel op een stenen muurtje zitten. Om de vogel op deze plek te houden, liggen er een paar meelwormen. “Iedereen weet volgens mij wel de spelregels” vervolgt Hofland. “Jullie mogen ongeveer dertig seconden naar de vogel kijken, waarna jullie weer plaatsmaken voor vogelaars die de roodkeelnachtegaal nog niet hebben gezien. De rij buiten slinkt tenslotte en zwelt iedere keer weer aan, door de voortdurende aankomst van ‘nieuwe’ vogelaars.”