Tag archieven: Dordrecht

Hutfotografie; van héél dichtbij

Natuurfotografie kun je in de vrije natuur doen, maar (vogel)fotografie vanuit hutten wint terrein. Om de sfeer te proeven bezoeken Bas Kakes, filmmaker uit Dordrecht en ik, de Fotohut Alblasserwaard bij Groot-Ammers.

Mobiele schuilhut
Vogels fotograferen is gemakkelijker gezegd dan gedaan. De benadering van al die beesten in het vrije veld is en blijft altijd wel een dingetje. Een auto kan bijvoorbeeld heel goed fungeren als een mobiele schuilhut. Het fotograferen van vogels kan natuurlijk ook vanuit een (vaste) fotohut.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is Auto-als-schuilhut-1024x749.jpg
Een auto kan heel goed dienst doen als een mobiele schuilhut. (foto; Jacques van der Neut)

Het aanbod kunnen we grofweg verdelen in onderkomens die in vrij toegankelijke terreinen zijn geplaatst en hutten die tegen vergoeding kunnen worden gebruikt. Aan het gebruik van vrij toegankelijke hutten zijn geen kosten verbonden, maar het grote nadeel is dat zij niet speciaal voor de fotografie zijn neergezet. Doorgaans laat zo’n locatie te wensen over; er is of wordt nauwelijks rekening gehouden met de licht-omstandigheden, het onderhoud laat (soms) te wensen over en er wordt niet gevoerd. De in zo’n hut aangebrachte gaten of spleten zijn te hoog of te laag aangebracht en doorgaans is er geen ruimte om je statief ergens weg te zetten. Zulke hutten kunnen we typeren als observatiehutten, waaruit je met een verrekijker naar vogels in de omgeving kunt turen. Natuurlijk kun je vanuit zo’n hut ook fotograferen maar de vogels blijven in het algemeen op grote afstand.

Commerciële hutten
Bij het gebruik van een commerciële hut ben je normaal gesproken van een hoop praktische problemen verlost, want bij de plaatsing en inrichting ervan is de fotografie immers als leidraad gebruikt. Meestal staan dergelijke fotohutten op privé terreinen, waardoor toezicht gegarandeerd is. Aangezien er bij commerciële hutten wél wordt gevoerd, is de kans op de aanwezigheid van vogels zeer groot. Om op gelijke hoogte te zitten met bijvoorbeeld badende vogels, worden fotohutten ingegraven, hetgeen je perspectief ten goede komt. Aangezien er gebruik wordt gemaakt van gespiegeld glas zie jij van binnenuit de vogels wel, maar andersom niet. Eigenlijk een heel aangename manier van fotograferen, maar het is minstens zo leuk om al die vogels gewoon van dichtbij te kunnen bekijken, zonder dat zij er bij het minste geringste vandoor gaan. Dat is ook het geval bij de Fotohut Alblasserwaard bij Groot-Ammers. De ligging van deze fotohut is niet bepaald idyllisch; het onderkomen ligt aan de rand van een industriegebied. Ik heb veel hutten gebruikt en van binnen gezien, maar zoiets maakte ik nog niet eerder mee. Grappig dat het op zo’n manier blijkbaar ook kan.

Het ingraven van fotohutten komt je perspectief ten goede. Je komt op hetzelfde niveau met badderende vogels, zoals deze groenling. (foto; Jacques van der Neut)

Comfortabele fotohut
De Fotohut Alblasserwaard is een comfortabele fotohut; er staan goede stoelen, we beschikken over stromend water en kunnen dus thee en koffie zetten. Er is zelfs verwarming en een toilet. We vervelen ons geen moment. In het vroege ochtendlicht scharrelt er al een waterral voor onze hut, maar voor fotografie is het helaas nog te donker. Daarna is het een komen en gaan van pimpelmees, koolmees, ringmus, grote bonte specht en roodborst. Er vliegen ook de nodige gaaien en holenduiven. Meerdere malen verschijnen er sperwers voor de hut en steevast gaat dan al het vogelvolk er halsoverkop vandoor. Prachtig trouwens, om sperwers op zes meter afstand te kunnen bekijken en te fotograferen. Het betreft zowel mannetjes als vrouwtjes, die soms wel tien minuten voor de hut blijven zitten. De fel gekleurde gele ogen spieden in het rond. Meestal wordt het verenpak geordend. Zodra zo’n ranke rover vertrekt, keren veel vogels geleidelijk terug. Om de diverse soorten vast te leggen, gebruiken we telelenzen van 400- en 500 millimeter.

Een mannetje sperwer strijkt vlak voor de Fotohut Alblasserwaard neer. (foto; Jacques van der Neut)

Prijzen
Voor het gebruik van een professionele hut schommelen de prijzen ergens tussen de vijftig en honderd euro per dag. Sommige ondernemers exploiteren diverse hutten, waarin meerdere fotografen plaats kunnen nemen. Zo’n onderneming kan zich dan ontwikkelen tot een lucratieve business, maar aan de andere kant vergt zoiets ook het nodige onderhoud en naloop. Het fotograferen vanuit hutten wint aan populariteit. Het tijdig boeken van zo’n onderkomen is een absolute voorwaarde. Sommige zijn immers maanden volgeboekt. Mocht u de Fotohut Alblasserwaard ook een keer willen gebruiken, dan is een beetje geduld wel op zijn plaats. Eind mei 2022 zijn er weer mogelijkheden.

Getij in de Merwelanden

Rijkswaterstaat (RWS) zoekt in deze regio naar locaties om zoetwatergetijdennatuur te realiseren. Diverse gebieden langs het Wantij liggen onder de loep.

Getijdenwerking
Men zoekt in het ‘waterlichaam’ vanaf Dordrecht tot aan slot Loevestein. De aanwezigheid van een relatief grote getijdendynamiek is hierbij een voorwaarde. Dergelijke maatregelen vloeien voort uit Europese afspraken en vallen onder de zogenaamde Kaderrichtlijn Water. Zo’n twee weken geleden berichtte deze krant voor ’t eerst over plannen, in

Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is Inrichtingsontwerp-Hel-en-Zuilespolder.jpg
Inrichtingsschets Merwelanden

relatie met de Merwelanden. Degene die het bewuste artikel schreef verzamelde echter al het chagrijn dat hij kon vinden en in feite was het niet meer een preek voor eigen parochie. Merwelanden is trouwens de benaming die nog verwijst naar het toenmalige Recreatieschap De Merwelanden, maar we hebben het in dit geval over de Hel- en Zuilespolder, het gebied tussen het Biesboschcentrum en de Helsluis. In dit gebied wil RWS de getijdenwerking introduceren door middel van het maken van openingen in de omringende polderkaden. Uitbreiding van het karakter van het zoetwatergetijdengebied is hierbij van groot belang; dergelijke gebieden zijn en blijven op wereldschaal nu eenmaal een zeldzaam fenomeen.

Andere dimensie
De plannen zijn voor het Biesboschcentrum in feite een gouden greep, want vanuit het centrum kunnen er dan bij de voordeur wandelingen worden georganiseerd, gekoppeld aan allerlei educatieve activiteiten. Het wandelrondje Merwelanden, krijgt in dat geval een heel andere dimensie. Je wandelt tenslotte langs en door een voortdurend veranderend polderlandschap. De ene keer is het hoog water en de andere keer weer laag. Het grasland verdwijnt door het op- en afgaande water en zal geleidelijk veranderen in slik, hetgeen veel vogels zal aantrekken zoals lepelaars, grote- en kleine zilverreigers en steltlopers

Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is kievit-1024x766.jpg
Kieviten houden van plas-dras situaties. (foto; Jacques van der Neut)

zoals grutto, watersnip, oeverloper, wulp, bonte strandloper en kievit. Je zal maar ondernemer zijn in zo’n gebied… Vreemd genoeg zetten de ondernemers in de recent opgeknapte Zuileshoeve de hakken in het zand. Ik ken tientallen ondernemers die op zo’n locatie hun vingers zouden aflikken, zeker met het oog op de toekomstige plannen. Uit mijn vele gesprekken met ondernemers blijkt telkens dat zij in het algemeen toch in kansen denken en niet zo zeer in beperkingen, zo’n trein komt tenslotte maar een keer voorbij. De door RWS voorgestelde eb en vloed variant betekent immers een enorme impuls voor de toeristische- en recreatieve beleving van dit poldergebied. De wandelingen rondom het gebied kunnen door het aanbrengen van bruggen worden gehandhaafd. Er wordt natuurlijk ook gerept over de bomen in dit gebied die zullen moeten wijken. Aangezien gedetailleerde plankaarten nog niet openbaar zijn gemaakt, blijft dat toch een beetje gissen. Zoiets heeft veel, zo niet alles te maken met de hoogteligging van zo’n polder. Het is bovendien niet persé noodzakelijk om veel bomen weg te zagen. Het laten wegkwijnen van bomen is immers ook een optie. Hetzelfde principe is aan de overkant, in de Noordwaard bij Werkendam op grote schaal toegepast. Visarenden, zeearenden, aalscholvers en reigers maken er dankbaar gebruik van als rustbomen.

Waterwild in de Noordwaard, met kwijnende bomen op de achtergrond. (foto; Jacques van der Neut)

In goede aarde
Groene planvorming valt bij het publiek in het algemeen in goede aarde. Er gaan ’s zomers niet voor niets duizenden wandelaars en fietsers bij de Kop van ’t Land met de pont naar de overkant, om daar door en langs de heringerichte Noordwaard te wandelen of te fietsen. Zakelijk gezien zou je daar als ondernemer best een graantje van mee kunnen pikken, zeker als die mensen ook dergelijk natuurlijk vertier in de Hel- en Zuilespolder zouden kunnen vinden. Een ander voorbeeld is de Nieuwe Dordtse Biesbosch, gelegen ten zuiden van de Zeedijk. De situatie is niet helemaal vergelijkbaar, want er is daar geen sprake van getijdenwerking. Tijdens mijn vele rondleidingen door de Noorderdiepzone kreeg ik in het verleden eigenlijk alleen maar lofuitingen te horen. Veel soorten maken inmiddels gebruik van dit natuurgebied. Denk maar eens aan de vele wintertalingen, bosruiters, geoorde futen, roerdompen, zomertalingen en wat al niet meer.

Meerdere zoekgebieden
De zoektocht van RWS beperkt zich niet alleen tot de Hel- en Zuilespolder. In de plannen is ook de Noordbovenpolder betrokken,

Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is Inrichtingsontwerp-Noordbovenpolder.jpg
Schetsontwerp Noordbovenpolder

waar inmiddels zo’n twintig hectare is verworven. Onlangs werd er ook melding gemaakt van ingrepen in het Wantijpark. Tijdens zo’n verkenningsfase passeren allerlei mogelijkheden de revue. Persoonlijk zou ik mijn energie inzetten op de Hel- en Zuilespolder en op de Noordbovenpolder en het gepruts in het Wantijpark achterwege laten. Het ligt niet in de lijn der verwachtingen dat deze nieuwe reeks aan herinrichtingsplannen op korte termijn zullen worden behandeld, want volgend jaar maart zijn er gemeenteraadsverkiezingen. Daarna zullen er zeer waarschijnlijk wel meer details over deze projecten naar buiten worden gebracht. Wordt vervolgd, zullen we maar zeggen.

In Europees verband
Nederland en de andere landen van de Europese Unie vinden goede waterkwaliteit belangrijk in alle Europese wateren. Omdat water zich niks van landsgrenzen aantrekt, hebben we in 2000 samen afgesproken om maatregelen te nemen in de Kaderrichtlijn Water (KRW). Deze richtlijn bepaalt dat de wateren in 2027 een goed leefgebied moeten

Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is nevengeul-1024x669.jpg
In het rivierengebied zijn diverse nevengeulen gegraven. (foto; Jacques van der Neut)

vormen voor de planten en dieren die er thuishoren. Hier is nog grote winst in te behalen door leefgebieden te herstellen, vissen ruim baan te geven en het water schoon en gezond te houden. We graven opnieuw nevengeulen bij rivieren, maken oevers natuurvriendelijk, leggen vispassages aan en zorgen voor nieuw leefgebied in drassige gebieden. De KRW is niet vrijblijvend. Lidstaten moeten uiterlijk in 2027 de doelen voor schoon en gezond water hebben gehaald of op zijn minst alle maatregelen hebben genomen om dat mogelijk te maken. Bij het niet halen van deze doelen kan de Europese Commissie forse boetes opleggen. Rijkswaterstaat voerde afgelopen jaren vele maatregelen uit om de ecologische waterkwaliteit te verbeteren en gaat daar de komende jaren mee door.