Afgelopen weekend stond in het teken van vogels kijken op Texel. De Dutch Birding Association organiseerde er weer het traditionele weekend, waarbij zoveel mogelijk vogels werden opgespoord. Een Waddeneiland in de greep van honderden vogelaars.
Chatgroep
Bij de aankomst op Texel gelijk maar doorgereden naar de grauwe ‘frapo’ (franjepoot) in het Grote Vlak. Mijn zoon Martijn is aangesloten bij de speciaal ingestelde chatgroep over vogels kijken op Texel, dus de grauwe franjepoot was snel gevonden. Voor de diverse communicatiekanalen zijn vogelnamen te lang en dus circuleren er in vogelaarskringen de nodige afkortingen, zoals ‘Sibtjif’ (Siberische tjiftjaf) en ‘blako’ (bladkoning). Zoals gewoonlijk zit de franjepoot geen moment stil en mede door de invallende duisternis, was er fotografisch gezien niet veel eer aan te behalen. Vervolgens naar De Cocksdorp, onze uitvalsbasis voor de komende dagen. Ritten in de omgeving leveren de gewoonlijke soorten op zoals: kluut, zwarte zeeëend, eidereend, geoorde fuut en smient. In de omgeving van de Krassekeet slingeren rotganzen als lange, zwarte linten voorbij. Dan een melding van een Siberische tjiftjaf bij de Robbenjager. Als we 
daar aankomen is het er al behoorlijk druk. Tussen de geparkeerde auto’s staan minstens 100 vogelaars, voorzien van telelenzen en op statieven gemonteerde telescopen. De ‘Sibtjif’ loopt een stukje verderop, omringd door een twintigtal, eveneens foeragerende goudhanen. Het mooie is dat er ook ‘gewone tjiffen’ bij lopen, waardoor het kleurverschil tussen beide soorten goed opvalt. De gewone hebben geelgroene flanken, terwijl de kleuren van de Siberische tjiftjaf, vooral bestaan uit bruine- en grijze tinten. Leuk om ze zo naast elkaar in het veld te kunnen bekijken. Tijdens bezoeken aan De Slufter, De Tuintjes en Eierlandse Duinen zien we onder andere kleine zilverreiger, slechtvalk, zilverplevier en blauwe 
kiekendief. In De Slufter zien we een leucistische tapuit met een opvallend witte kop, buik en schouders. Op grote afstand dacht ik door al dat wit even aan een sneeuwgors.
Zeldzame dwaalgast
Op zaterdag wordt er een kneiterharde soort gemeld; Ruud van Beusekom ontdekt een zwartkeellijster, een zeldzame dwaalgast uit Noord-Amerika, in het Loodsmansduin. Het is de 2e melding van deze soort voor Texel en de 9e voor Nederland! Uiteraard zuigt de zwartkeellijster alle vogelaars naar zich toe, maar de soort blijft slechts voorbehouden aan een tien, vijftien gelukkige vogelaars. Na een kwartier gaat de dwaalgast er namelijk weer vandoor. Als je op zo’n locatie aankomt, dan zie je al dat de druk van de ketel is. Iedereen staat immers gezellig met elkaar wat te kletsen. Er resteert niets anders dan langs de lange rij geparkeerde auto’s weer terug te wandelen. Pech. In de avond lezingen bijgewoond in het Eierlandsche Huis van Sander Lagerveld over zijn zoektocht naar de Madanga en Arjan Dwarshuis over zijn Biggest Year 2016, een geweldige logistieke operatie! Op zondag worden er op diverse plaatsen velduilen gemeld. Het lukt ons echter niet om deze steeds zeldzamer wordende soort in de kijker te krijgen…
dus enorm hoog. Om overdag geen tijd te verliezen, zal ik voornamelijk ’s nachts vliegen. Met mijn actie wil ik bovendien 100.000 euro ophalen voor Birdlife’s Preventing Extinctions Programme.” Onlangs deed Dwarshuis ook mee aan het EO televisieprogramma In de ban van de condor, dat gepresenteerd wordt door Tooske Ragas en Eddy Zoey. Op een gegeven ogenblik stapte Dwarshuis uit dat programma. Was dat een spontane reactie of stond dat in het script? “Nee, dat was spontaan. De redactie wilde blijkbaar op de een of andere manier meer spanning brengen, maar daar wilde ik niet aan meewerken. Ze hebben het trouwens wel netjes gemonteerd. Ze hebben me niet afgeschilderd als een hork.” Maar met je afhaken loop je een reis naar Peru mis. “Ik ken Peru op mijn duimpje. Ik ben er al vaker geweest om naar vogels te kijken, bovendien kom ik er straks weer voor mijn Biggest Year.”