In het analoge tijdperk was projectie een vanzelfsprekend onderdeel van de fotografie. Het enige probleem waar je toen mee te maken kon krijgen was een (dia)projector met een ronde trommel (carousel) bovenop, in plaats van de universele, rechte dia slede. Het overzetten van de dia’s was dan de enige remedie. Tegenwoordig is projecteren complexer geworden en niet iedereen kan er even goed mee overweg.
Presentaties
Diaprojectoren zijn inmiddels zo goed als verdwenen. Iedereen (de echte hobbyisten uitgezonderd) is onderhand overgestapt naar digitaal en daarmee deden diverse soorten beamers hun intrede. Bij projectie bepaald de hoeveelheid licht die op het scherm valt de kwaliteit van het beeld. Dit gegeven speelt een belangrijke rol bij de keuze van de juiste beamer. De hoeveelheid licht wordt gemeten in ANSI Lumen. ANSI staat voor: American National Standard Institute. Dit instituut, waar een groot aantal fabrikanten van projectoren bij is aangesloten, heeft de Lumen meting gestandaardiseerd. Door de stormachtige ontwikkeling op digitaal gebied raakte ons taalgebruik ook doorspekt met Engelse termen, zoals stand alone, HDMI, in the cloud, swipen, compatibel, server en ga zo maar door. In de huiselijke kring projecteren mensen thans beelden via een USB-stickje op platte, breedbeeld televisieschermen, waarbij een beeldverhouding van 16:9 de norm is. Televisie kijken op een 4K beeldscherm, met een resolutie van 3840×2160 pixels is een totaal andere dimensie. Op het gebied van beeld en geluid is er heel veel veranderd. Ik kom geregeld bij verschillende clubs over de vloer om presentaties te houden over vogels, reizen, fotograferen of flora en fauna en dat geeft een leuk beeld waar je in de praktijk allemaal mee te maken kunt krijgen. Het loopt daardoor ook wel eens uit op een deceptie. Zo hield ik een keer een lezing bij een vereniging, die beschikte over een enigszins verouderde beamer. Het beeld zag er tijdens de vertoning niet uit. Zonde van al mijn tijd en energie… Een andere keer gebeurde bijna hetzelfde; niemand van de ontvangende club wist waar al de benodigde snoeren waren en waar de knoppen op het bedieningspaneel eigenlijk voor dienden.
Resolutie
Als ik ergens word uitgenodigd voor een presentatie, dan probeer ik tijdens mijn voorbereiding de resolutie van de beamer te achterhalen waarmee op die avond wordt gewerkt. Resolutie is een term die bij de digitale beeldbewerking wordt gebruikt om het aantal gebruikte pixels op bijvoorbeeld een beeldscherm te beschrijven. Hoe hoger dat aantal, hoe hoger de maximale resolutie. Het formaat van mijn beeldbestanden stem ik daar dan op af. Toen ik op een keer daar een vraag over stelde, kreeg ik via de mail een complete handleiding van de bewuste beamer met allerlei technische termen en tekeningen. De meeste computers hebben Windows als besturingssysteem maar ik was een keer bij een vereniging te gast, waar een laptop draaide op Linux, een besturingssysteem voor computers, dat gebaseerd is op een filosofie die zegt dat software en ideeën vrij gedeeld moeten kunnen worden. Klinkt allemaal heel mooi, maar die avond projecteerde ik helaas wel halve beelden… Er zijn echter ook verenigingen waar projectie keurig geregeld is zoals in het Vogelrevalidatiecentrum in Zundert. Naast een keurig onderkomen, beschikken zij over een groot uitrolbaar projectiescherm aan de muur, opgehangen beamers en je spreekt er niet via een microfoon, maar via een headset. Tijdens mijn presentatie blijkt de batterij van mijn headset leeg te zijn, maar de aanwezige man van de techniek tovert uit een kastje een nieuwe en we kunnen weer door. De Vereniging Natuur- en Landschapsbescherming Goeree-Overflakkee heeft het op projectiegebied trouwens ook prima voor elkaar.
Om problemen bij projectie te voorkomen, is uiteraard wel een passend antwoord te vinden; zelf projectie-apparatuur aanschaffen! Je weet precies wat je hebt aan snoeren en HDMI kabels en alles is op elkaar afgestemd. Mocht er op zo’n avond tijdens het projecteren alsnog iets verkeerd gaan (lamp kapot, verkeerde snoeren of zoiets), dan kun je eigenlijk maar een persoon iets kwalijk nemen en dat ben je heel toevallig dan zelf..!
co-producent.” Het internationaal succes van de serie komt er nu aan, maar dat is toch niet vanzelf gegaan? “Het heeft me slapeloze nachten gekost” lacht de filmmaker uitgelaten. “Niet vanwege het zakelijke aspect, maar vanwege het vele buiten zijn, denk maar eens aan mijn nachtelijke ontmoetingen met de bevers.” Het Nederlandse taalgebied is te klein om goed met dergelijke beelden uit de voeten te kunnen. Wij hebben ook niet zo’n cultuur op dat gebied, zoals de BBC in Engeland. Bestaat er op dat gebied zoiets als concurrentie? “Hoe zal ik dat uitleggen. Ik heb een bepaald idee in mijn hoofd en daar wil ik bepaalde beelden bij hebben. Bovendien wil ik een film met een kop en een staart en een duidelijke verhaallijn. Ik kijk niet naar wat de omroepen graag zouden willen, wil me daar ook zeker niet aan onderwerpen. In die zin heb ik dus geen concurrentie, want er is er maar één die het allemaal bedenkt en doet en dat ben ik.”