Tag archieven: Biesbosch

gemaakt in de biesbosch

Veel ‘IJslanders’ in De Noordwaard

Vorige maand waren de eerste grutto’s in onze contreien weer present. “Voor deze fraaie steltlopers is De Noordwaard in Werkendam een heel belangrijk gebied” zegt Thomas van der Es, boswachter bij Staatsbosbeheer in De Biesbosch. “In de loop van de tijd nemen de aantallen toe. In De Noordwaard verblijven trouwens ook veel IJslandse grutto’s.”

Oostenwind
Grutto’s zijn elegante steltlopers op lange, dunne poten. Ieder voorjaar verzamelen zich grote groepen in De Noordwaard. “In totaal telden we hier bijna 3100 stuks, maar afgelopen weekend verbleven er zelfs 4750 grutto’s. Dat tellen proberen we zo exact mogelijk te doen, maar door de aanhoudende oostenwind waardoor er veel slik droogvalt, krijgen de grutto’s veel speelruimte hetgeen het tellen lastiger maakt. Ze staan dan niet in grote groepen, maar

Bij laag water maken grutto's dankbaar gebruik van droogvallende zandplaten. (foto: Jacques van der Neut)
Bij laag water maken grutto’s dankbaar gebruik van droogvallende zandplaten. (foto: Jacques van der Neut)

verspreiden zich over het hele intergetijdengebied in De Noordwaard.” Volgens Van der Es is het gebied niet alleen van groot belang voor deze steltlopers, maar ook voor vogels zoals bontbekplevieren, kemphanen, wintertalingen en bonte strandlopers. “Als de grutto’s hier landen zijn ze voornamelijk in de weer met foerageren. De snavels verdwijnen onophoudelijk in de weke bodem. Door de directe invloed van het rivierwater, de openingen naar de Nieuwe Merwede bevinden zich immers op een steenworp afstand, is het blijkbaar heel voedselrijk.” De droogvallende slikken in De Noordwaard zijn niet alleen van belang voor de gewone grutto, maar zeker ook voor de IJslandse grutto, die al vroeg in het seizoen een bruinrood getekend verenkleed heeft.

ijslandsegrutto
Om inzicht te krijgen in de trekroutes worden IJslandse grutto’s voorzien van kleurringen. (foto: Jacques van der Neut)

Zoutwatersteltloper
“IJslandse grutto’s trekken in het najaar minder ver dan ‘onze’ grutto’s en overwinteren vooral in West-Europese getijdegebieden zoals Frankrijk, Spanje en Portugal, maar ook wel in Engeland en Ierland. De IJslandse grutto is dus meer een zoutwatersteltloper. Gewone grutto’s gaan echter vooral naar Spanje en West-Afrika, naar zoetwatergebieden en rijstvelden. IJslandse grutto’s worden in het voorjaar in toenemende mate waargenomen in Nederland. Ze verblijven in maart en april enige tijd in natte graslanden voordat ze verder trekken naar IJslandse broedgebieden. De Noordwaard is voor de IJslandse grutto een van de top-vijf gebieden van ons land.” In onze regio zijn de laatste jaren veel natuurontwikkelingsprojecten uitgevoerd en voor steltlopers steekt De Noordwaard daar met kop en schouders bovenuit. Het gebied kent een open structuur en belagers kunnen snel worden opgemerkt. “Terreinen als De Hoge Hof en De Tongplaat zijn omgeven door wilgenbossen en struiken. Het is bekend dat slechtvalken en haviken daar graag gebruik van maken om hun prooien te verrassen.”

 

Filmen met een drone

Na het grote succes van de natuurfilm De Nieuwe Wildernis werken de makers van die film op dit moment aan een nieuw project: Holland, natuur in de delta. Bij deze film wordt onder andere gebruik gemaakt van drones.

Panasonic GH4
Voor de nieuwe natuurfilm worden er op een waterkoude dag in De Biesbosch, opnamens met drones gemaakt. De Ardea, de werkschuit van Staatsbosbeheer, staat in een mum van tijd vol apparatuur. Op het dek staat een grote, zwarte kist waarin een peperdure drone is opgeborgen. Onder de drone hangt een Panasonic GH4, een

panasonicGH4
Onder de drone hangt een Panasonic GH4, een camera waarmee beelden in 4K worden geschoten. (foto: Jacques van der Neut)

camera waarmee beelden kunnen worden gemaakt in 4K resolutie en dat komt neer op 3840×2160 pixels, qua beeldkwaliteit dus een stapje verder dan High definition. “Deze drone is voorzien van een stabilisator” zegt Frans van Staalduinen van de Dutch Drone Company. “In de wereld van de drones noemen we zoiets eigenlijk een gimbal. Dankzij deze voorziening kunnen er stabielere opnamens worden gemaakt, ondanks veel vliegbewegingen en wind. De camera is verder uitgerust met een ruisonderdrukkingssysteem

DDC
Medewerkers van de Dutch Drone Company in actie, met uiterst rechts de piloot van de drone en de cameraman (in lichtblauw jack). Mark Verkerk (tweede van rechts), regisseur van EMS Films, bekijkt intussen op een beeldscherm de beelden die de drone maakt. (foto: Jacques van der Neut)

waardoor we opnamens kunnen maken van 100 ISO tot ISO 25600, dus bij heel weinig licht is deze drone ook nog inzetbaar. Het bereik is ongeveer 500 meter, als die door wat voor oorzaak dan ook daar buiten raakt, keert hij automatisch terug. We halen een maximale snelheid van 50 kilometer per uur.” Het apparaat heeft een grootte van een meter in doorsnede en is voorzien van een aantal grote- en kleine propellers. We zijn inmiddels op de bewuste locatie aangekomen en de drone wordt voorzichtig uit zijn zwarte kist getild. Kort daarop snort het neusje van de zalm door de lucht.

Holland, natuur in de delta
Natuurmonumenten, Staatsbosbeheer en het Wereld Natuur Fonds zijn partner van het nieuwe filmproject van de makers van De Nieuwe Wildernis. Na het grote succes van de natuurfilm De Nieuwe Wildernis, die in de bioscopen ruim 750.000 bezoekers trok, werken de makers van die film op dit moment aan het volgende filmproject: Holland, natuur in de delta. Producent EMS FILMS werkt met deze film aan het tweede deel van een trilogie over de Nederlandse natuur: Holland, natuur in de delta gaat in september 2015 in première. Het derde en afsluitende deel van de trilogie is: Waddenland – Living on the Edge en zal eind 2017 uitkomen.