Het district Guarda in Oost-Portugal grenst aan Spanje. Het gebied kenmerkt zich door olijf- en amandelboomgaarden. De Douro slingert zich er doorheen en in de omringende, steile rotskliffen broeden vale gier, aasgier en steenarend. Op een zonovergoten dag maken wij een vaartocht langs de duizelingwekkend hoge rotskliffen.
De Douro
De Douro (Portugees) of Duero (Spaans) is een rivier in het noorden van Portugal en de Spaanse autonome regio Castilië en León. Douro betekent ‘Gouden rivier’. De rivier ontspringt op 2200 meter hoogte in de Sierra de la Demanda, ongeveer 50 kilometer ten noordwesten van Soria en mondt bij Porto uit in de Atlantische Oceaan. De Douro heeft een totale lengte van 897 km en het stroomgebied van deze rivier bestaat uit zo’n 98.160 km² en behoort daarmee tot de grootste stroomgebieden van het Iberisch Schiereiland. De rivier is bijna helemaal gestuwd. Wij rijden naar La Casa das Arribas bij Bemposta, een autorit van zo’n slordige 130 kilometer waar wij gezien de smalle binnenwegen, bijna twee uur over doen. Ons verzamelpunt ligt inderdaad bij een op een heuvel gebouwd huis, (‘Het hoge Huis’). We maken kennis met de schipper en we stappen weer in onze auto en volgen hem over steile kiezelpaadjes omlaag naar de Douro. Kort daarop komen we aan bij een drijvende steiger, waaraan een schuit met een platte bodem ligt afgemeerd. Het is zoals ik verwachtte echter geen electrische boot, maar een met een reguliere buitenboordmotor.
Steile rotskliffen
De touwen gaan los en met een aardig vaartje varen we over een deel van de afgedamde Douro. Rotszwaluwen en roodstuitzwaluwen vliegen overal. Tegen de bijzonder steile rotsformaties zijn tientallen nesten van huiszwaluwen geplakt. Groepjes alpengierzwaluwen scheren heen en weer. Op een gegeven ogenblik vliegt er inééns een zwarte ooievaar. Van de schipper begrijp ik dat de vogel er nestelt. Het was leuk geweest als hij dat van te voren even had gezegd… Ook als we langs de loodrechte rotskliffen varen zit de vaart er (helaas) behoorlijk in. We passeren diverse gigantische nesten van vale gieren. De locaties zijn van grote afstand herkenbaar aan de witgescheten rotsen. We zien ook diverse nissen waar volgens onze gids aasgieren in nestelen. Tijdens de vaartocht vliegen ijsvogel en torenvalk voorbij. Als er een steenarend voorbij komt zeilen, wordt de boot stilgelegd. De vogel heeft een opvallend gevlekt verenkleed.
Castelo Rodrigo
De Spanjaarden en de Portugezen schijnen in deze grensstreek in het verleden behoorlijk met elkaar te hebben geknokt. In Castelo Rodrigo wordt een feest gehouden, met de ontvoering van een paar nonnen als rode draad. Een groot aantal mensen is verkleed in Middeleeuwse kledij. Het totaal wordt omlijst door de nodige eetkraampjes met allerlei lekkernijen en de nodige muziek. Een mooi schouwspel dat wordt beheerst door stoere kasteelmuren, die geelachtig worden belicht door spotlights. In dat schijnsel scheren een paar nachtzwaluwen heen en weer. Spookachtig komen zij uit de duisternis inééns tevoorschijn en zweven dan over en langs de festiviteiten. De vogels jagen in de spotlights op nachtvlinders, die op hun beurt weer door het licht worden aangetrokken. Het lawaai en het rumoer lijkt de nachtzwlauwen niets te doen. Tenmiste, tot middernacht dan want dan gaat er het nodige vuurwerk de lucht in. Bij de eerste vuurpijlen en enorme knallen reageren de nachtzwaluwen schrikachtig en verdwijnen daarna spoedig uit beeld.
Wandelen langs levada’s op het Portugese eiland Madeira is een populaire bezigheid. Voor onze wandelingen gebruikten wij de Wandelgids Madeira. Een aantal wandelingen uit dit boekje hebben we gelopen (of juist niet…). Lopen langs levada’s klinkt heel mooi, maar wat is of wat zijn dat eigenlijk? Een levada is een irrigatiekanaaltje waarvan er veel voorkomen op Madeira. Dergelijke watertrans- portsystemen zijn ook bekend op het Iberisch Schiereiland, de Canarische eilanden La Palma en La Gomera en het Kaapverdische eiland Santo Antão. Levada is een Portugees woord, dat is afgeleid van levar dat ‘dragen’ betekent.
