Maandelijks archief: februari 2016

Actueel

Jonge zeearend uit De Biesbosch vergiftigd?

ringenzeearend
De zeearend werd in mei 2014 in de Biesbosch geringd. (foto; Thomas van der Es)

Medewerkers van het Zeeuws Landschap hebben in de afgelopen dagen een verzwakte zeearend gevonden op de Slikken van de Heen bij Steenbergen. Zeer waarschijnlijk is er sprake van vergiftiging. “De uitgekotste kropinhoud lag naast de vogel” zegt Pepijn Calle van het Zeeuws Landschap. “Als de onderzoekersresultaten daarvan bekend zijn, weten we meer.”

Biesbosch
Na de vondst werd de jonge zeearend naar het Vogelrevalidatiecentrum in Zundert gebracht. “De zeearend maakt het nu goed. We hebben de vogel doorgespoeld en hij is bijzonder alert” stelt Annie Tillieu. “Aangezien we de vogel vonden met verkrampte klauwen en schuim op de bek, hebben we het sterke vermoeden dat we hier te maken hebben met vergiftiging. De kropinhoud wordt momenteel onderzocht. Zoiets vergt wel enige tijd. De zeearend is op dit moment monter, maar heeft nog niet zelf gegeten. Als de vogel is opgeknapt laten we hem weer los in de omgeving van de Slikken van de Heen.” Aangezien de zeearend voorzien was van ringen is de herkomst te achterhalen. De zeearend maakte deel uit van een legsel dat op 8 mei 2014 in De Biesbosch werd geringd. Het draaide om een wijfje dat voorzien werd van een zwarte kleurring met de inscriptie AV00, het andere jong (een mannetje) werd eveneens voorzien van een zwart merkteken met de inscriptie AV01. De zeearend nestelt sinds 2012 in de Brabantse Biesbosch. Er werd toen 1 jong geboren. In 2013 (2), 2014 (2) en in 2015 3 jongen. In 2014 broedde nog een koppel in de Dordtse Biesbosch (2 jongen). Het nest bracht vorig jaar 1 jong voort.

zeearendmetjongen_weblog
Het horst in de Biesbosch. (foto: Jacques van der Neut)

Diepgewortelde haat
Het vinden van vergiftigde vogels, om de een of andere manier vind ik dat met zeearenden nog erger, is iedere keer weer een treurig dieptepunt. Natuurliefhebbers waren in hun nopjes met de terugkeer van de zeearend als broedvogel in ons land. Niet iedereen is echter gecharmeerd van roofvogels en roofdieren. Het uitleggen van vergiftigd aas is nog steeds in zwang. Helaas. De daders liggen zoals gewoonlijk op het kerkhof en zijn niet of nauwelijks te traceren. Zo’n voorval wijst indirect naar jachtopzichters, jagers, kippenboeren, duivenmelkers etc. Zij zien predatoren immers als bedreiging voor hun sport of liefhebberij. Er is tenslotte altijd wel weer iets te mekkeren over vos, das, slechtvalk, havik of zeearend. Hopelijk knapt de onfortuinlijke zeearend in Zundert op en kan hij zo snel mogelijk weer worden losgelaten.

Zoogdieren kijken

Bevers houden geen winterslaap

Van 1988 tot en met 1992 heeft Staatsbosbeheer 42 bevers in de Biesbosch uitgezet. Inmiddels is de bever in dit waterrijke natuurgebied niet meer weg te denken. Op allerlei manieren laten zij hun sporen, zoals glijbanen en vraat in het gebied achter. De burchten zijn nu ook goed te zien.

bevers_ijs
Bevers blijven ’s winters actief. (foto; Jacques van der Neut)

Boomskeletten
Bevers blijven ’s winters actief, zij houden dus geen winterslaap. In deze tijd van het jaar groeien er echter geen kruiden of verse twijgen, het kost dus energie om aan voedsel te komen. De forse knaagdieren vreten vooral aan struiken en bomen. Als zo’n boom eenmaal ligt dan wordt de bast eraf ‘gestript’. In het natte woongebied liggen her en der  kale boomskeletten. Van zo’n plat liggende boom worden de takken afgeknaagd en verwerkt in de burcht. Rondom de burchten zijn verse klim- en glijsporen te vinden en gewoonlijk ligt er op zo’n onderkomen ook veel slib en modder. Met die drab stoppen stoppen de dieren de gaten en kieren in de burcht dicht. Een burcht die al lang ingebruik is kan een meter of vier, vijf lang worden en soms wel twee meter hoog. Bij het in elkaar flansen van zo’n burcht gebruiken de dieren soms ook eigentijdse ‘bouwmaterialen’ zoals plastic flessen, houten kratten, delen van geknakte roeiriemen en rubberen matten. Af en toe steken de bevers ook bij de ingang takken in het water, als een soort voorraadkast. In de Biesbosch gebeurt dat niet zo vaak. Bij binnendijks liggende burchten is dat wel eens vastgesteld.

bever_hoogwaterblog
Tijdens hoog water biedt de burcht uitkomst… (foto; Jacques van der Neut)

Hoge waterstanden
Aangezien er in dit seizoen geen blad aan de bomen zit, zijn de burchten snel te vinden. Momenteel liggen er ruim 100 burchten in de Biesbosch.  Die hopen hout bieden ook uitkomst tijdens hoge waterstanden. De laatste weken heeft het behoorlijk gewaaid waardoor de waterstanden in de rivieren opstuwden.  Burchten krijgen dan uiteraard te maken met naar ‘binnen’ komend water, soms is alleen de top van de burcht nog zichtbaar. Bevers nemen in zo’n geval noodgedwongen de kuierlatten. In de meeste gevallen zijn ze dan aangewezen op hoge en droge locaties in de omgeving, zoals oude loswallen of dijklichamen van voormalige landbouwpolders. Bevers hebben echter nog een alternatief; gewoon plat op de burcht gaan liggen! In januari en februari zijn de bevers trouwens niet alleen in de weer met het bouwen van burchten, maar het is ook paartijd. Langs de Oude Maas filmde een voorbijganger onlangs op klaarlichte dag een stel parende bevers.