Alle berichten van jvanderneut

Internationaal succes voor Nederlandse natuurserie

ceesvankempen_weblog1
Filmer Cees van Kempen achter de camera.

Najaar 2015 zond de Vara ‘De Terugkeer Van’ uit; een prachtig drieluik over de bever, de ijsvogel en de torenvalk. Cees van Kempen maakte al de beelden voor deze serie op Nederlandse bodem en breekt daarmee in internationaal opzicht door.

Green Oscar
Zo is de natuurfilmer uit Nieuw-Vossemeer genomineerd voor een ‘Green Oscar’ op het Engelse Wildscreen festival, het grootste eerbetoon in de natuurfilmwereld. Het loepzuivere beeld van Van Kempen is ook Sony niet ontgaan. Het hoofdkantoor in Japan heeft de beelden aangekocht voor de wereldwijde promotie van 4K-tv’s. De term 4K, ook wel bekend als Ultra HD,  slaat op de resolutie van het beeldscherm. Van Kempen maakte het drieluik op Nederlandse bodem; de beelden van de bever werden gemaakt op het riviereneiland Tiengemeten, de ijsvogel legde hij vast op de Slikken van de Heen en de torenvalk was voor Van Kempen een thuiswedstrijd; hij maakte de beelden in zijn eigen achtertuin. Een dergelijke serie vergt investeringen. “Zeker, het merendeel heb ik voor gefinancierd” zegt Van Kempen, als ik hem bel tijdens een autorit. “De Vara heeft ook een deel bijgedragen en werd daardoor wildscreen_logco-producent.” Het internationaal succes van de serie komt er nu aan, maar dat is toch niet vanzelf gegaan? “Het heeft me slapeloze nachten gekost” lacht de filmmaker uitgelaten. “Niet vanwege het zakelijke aspect, maar vanwege het vele buiten zijn, denk maar eens aan mijn nachtelijke ontmoetingen met de bevers.” Het Nederlandse taalgebied is te klein om goed met dergelijke beelden uit de voeten te kunnen. Wij hebben ook niet zo’n cultuur op dat gebied, zoals de BBC in Engeland. Bestaat er op dat gebied zoiets als concurrentie? “Hoe zal ik dat uitleggen. Ik heb een bepaald idee in mijn hoofd en daar wil ik bepaalde beelden bij hebben. Bovendien wil ik een film met een kop en een staart en een duidelijke verhaallijn. Ik kijk niet naar wat de omroepen graag zouden willen, wil me daar ook zeker niet aan onderwerpen.  In die zin heb ik dus geen concurrentie, want er is er maar één die het allemaal bedenkt en doet en dat ben ik.”

kingfisher
IJsvogel (foto: Jacques van der Neut)

Wildscreen
De serie ‘De Terugkeer Van’ kreeg een hoge waardering van de Nederlandse kijker, maar is nu dus ook internationaal een groot succes. Zo won De Terugkeer Van De IJsvogel vorig jaar de publieksprijs op het eerste Wildlife Film Festival Rotterdam. Van Kempen is een van de drie genomineerden voor de prijs van beste nieuwkomer op het internationale toneel. In Duitsland is hij een van de drie genomineerden voor Beste Cinematografie. “Het is allemaal heel mooi hoor die nominaties, maar ik ben ontzettend blij met de nominatie op Wildscreen. Je zou bij wijze van spreken al die andere mogen weglaten en deze behouden. Ik kom daardoor in contact met allerlei producenten.” Hoe kwam Sony op je spoor? “Tja, dat is een grote vis. Via contacten met het Engelse Sky pic, een van ’s werelds grootste mediaconcerns, is dat gaan rollen. ‘De Terugkeer Van’ is opgenomen in hun catalogus en zit zo in de koffer van Sky pic. Ik hoefde trouwens niet lang te leuren, want ik heb zeven partijen benaderd en kreeg vervolgens zeven aanbiedingen. Mijn drieluik, inmiddels voorzien van de titel Returning, is onder meer aangekocht door omroepen in Duitsland, Frankrijk, Italië, Portugal, Polen, Tsjechië en Oekraïne. Van deze business word ik trouwens niet rijk, daarvoor moet je zoiets als The Voice bedenken. Het is en blijft de passie weet je, om lekker buiten te kunnen filmen en dat ik daar een paar jaar geleden mijn vast werk voor opgaf. Dat geeft mij een voldaan gevoel.”  

Liefde voor bevers in Limburg is aan het tanen…

bever_weblog1
De bever is een op en top waterdier. (foto: Jacques van der Neut)

Tussen 2001 en 2004 werden er 33 bevers door de provincie in Limburg uitgezet. Thans wordt dat aantal op ruim 500 geschat. Door deze toename is de liefde voor de bever in de zuidelijke provincie bij waterschappers en agrariërs behoorlijk aan het tanen. De dieren knabbelen aan bomen en zetten door de bouw van dammen agrarisch land plas dras.

Kostenpost
De bevers vreten aan bomen (een bekend gegeven natuurlijk) en ‘bezoeken’ fruittelers. Het gesleep van bevers met takken en modder zorgt er onder meer voor dat kroosroosters van gemalen verstopt raken, waardoor de waterregulering van diverse dorpen spaak loopt. Door de aanleg van dammen ontstaat er bovendien vernatting van agrarisch land. Sinds oktober 2015 heeft het waterschap Peel en Maasvallei een zogenaamd ‘beverloket’ in het leven geroepen waar beverschade kan worden gemeld. Medewerkers van het waterschap Peel en Maasvallei stoppen er veel tijd in en schatten de kostenpost voor het beverbeheer over de laatste drie jaar op zo’n zes ton. De provincie probeert ‘probleembevers’, dieren die keer op keer op dezelfde locatie schade veroorzaken, te slijten aan (nog) beverloze provincies, maar die zitten er eigenlijk niet zo op te wachten. Bij die berichtgeving staan in acht, van de tien gevallen, trouwens verkeerde foto’s. Ondanks het feit dat bevers nu bijna 30 jaar in ons land verblijven, is het verschil in uiterlijk tussen een beverrat en een bever voor iedereen blijkbaar nog niet helemaal duidelijk. Intussen gaat de situatie voor bevers in Limburg behoorlijk knellen. Hier en daar wordt ook zelfs gerept over het doden van bevers, weliswaar als uiterste redmiddel, maar goed… Bevers  in Limburg, veranderen geleidelijk van een lust in een last.

beverdamA73
De beverdam naast de A 73. (foto: Jacques van der Neut)

Mozaïek
Voor bevers doorkruiste ik de provincie Limburg meerdere malen. Het landschap bestaat uit een lappendeken van verschillende eigenaren; een stukje land van een particulier grenst aan dat van een manege of de grond van een particulier grenst aan een boomkwekerij en vervolgens aan eigendom van Staatsbosbeheer en ga zo maar door. Een mozaïek van eigenaren en dus van belangen en dat maakt het er voor de bevers bepaald niet makkelijker op. Beverdammen worden in het Limburgse heuvelland niet overal met rust gelaten; bij overlast worden ze verlaagd, of er worden buizen in aangebracht om de waterstanden voor gebruikers in de directe omgeving op een enigszins acceptabel peil te houden. Pal naast de A 73 ligt een beverdam waar diverse instanties met argusogen naar kijken. Het aangrenzende oevertalud erodeerde en werd in 2012 weer keurig hersteld. De eventuele stijging van de (opgestuwde) waterstand wordt minutieus gemonitord. De speelruimte voor bevers in Limburg is miniem en dat maakt het vinden van locaties, waar bevers ongestoord hun woon- en leefgebied kunnen inrichten nagenoeg onmogelijk.